Çok Müşerref Oldum Efenim...

Bunun ilk kayıt olmasından mütevellit, önce bir tanışalım blogcuğum. Taa girişte seni neden açtığımı söyledim ama şimdi bunu yazarken o sırada kafamdan geçenleri tam olarak hatırlamamaktayım. Mesela gerizekalıyla onun kaltak sevgilisine küfrediyordum bir yandan da arasın ağzına sıçacam diyordum. Ayrıca Arnavut kaldırımlarını bulanın ben... Bu sırada doktorcuğuma mesaj atsam teselli olur da beni avutur mu diyordum.

Her neyse sevgili blog... Şimdi değil belki ama hepsinden bahsedeceğim sana. Biraz karışık ama çözeriz. Oluru var gibi geliyor bana bu işin. Oha daha 3. satırda küfretmişim. Yuh bana! Bilgin olsun ki sadece çok çok yakın arkadaşlarımın yanında küfrederim. Pek küfretmem. Ama bu karıya ne desem hakkıdır. Şeytan diyor ki git bir ankesörlü telefondan ya da bakkaldan çakkaldan telefon et, anlat ne var ne yoksa. Gitsin önce gerizekalıyı vursun sonra da kendini öldürsün; toptan rahat edeyim. Ayyy! Bak gene, beni arayıp da ana bacı girdiği geldi aklıma. 2 hafta kaşar görmek istemedim yemin ederim. Ben bu gerizekalıya mesaj atmıştım arkadaşının telefonu o sırada elimde olmayan telefonda olduğu için "evde misiniz?" diye. Çok da iyi niyetliydim halbuki, "siz de buralardaysanız, biz kalabalığız gelin hep beraber eğlenelim." diyecektim ki sonra ortalık karıştı falan bakamadım da telefona. Saatler sonra bir baktım biri beni milyon kere aramış. Tam bakıcam kim diye hop bir daha... Açtım küfrediyor çılgınlar gibi. Meğer gerizekalının sevgilisi. O zaman beraberlerdi. Sonra ayrıldılar bu bana yamandı. Şimdi barıştılar sanırım bir daha.

Afakanlar bastı. Anlatırım sonra. Böyle işte bu da. Çok müşerref oldum efenim. Yine görüşelim.